Dag 67
23 Maart 2016 | Qatar, Doha
Na een kortere nacht dan gewenst, zat ik al weer om kwart over 6 achter mijn bureau.
Vandaag nog wat afspraken met de mensen van LanguageOne over de begeleiding van mijn opvolgster de komende maanden en bezig zijn met de laatste loodjes.
Ook nog een interessant gesprek met de, zeg maar, intern begeleidster van de Britse kant. Wij hebben een leerling die problemen heeft (groep 5). Redelijk complex lijkt ons en we willen dat hij een onderzoek krijgt in Nederland. Ouders zijn daar niet happy mee en zeggen dat het aan de Britse kant prima gaat, wat niet waar is. Wat blijkt: die zeggen niets, "every child is different" en geven aan dat als hij aan het werk gaat hij wel een niveau gaat behalen. Maar dat lukt dus juist niet en wij willen weten waarom. Haar uitspraak: "Hope dies last", dus ze blijven hopen dat het goed komt.... (met 6 uur per week een learning assistent naast zich) en ondertussen zijn wij dus te direct richting ouders. Bijzonder hoe 2 onderwijssystemen zo'n verschillende benadering kunnen hebben.
Margy was vandaag weer helemaal actief en heeft de Souk en een shopping Mall onveilig gemaakt. Ze heeft de laatste aankopen voor vertrek gedaan.
Ik kon vanmiddag nog even in de zon liggen. Gezien de weersvoorspellingen voor Pasen moet ik er nog maar even van genieten.
Thuis zijn we een beetje de restjes aan het opmaken en al wat aan het voorbereiden geslagen voor vertrek.
Morgen moet ik de auto die door school beschikbaar was gesteld inleveren en ben ik aan mijn laatste werkdag bezig. Voorlopig de laatste keer zo vroeg op! Dat is wel een heerlijk idee!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley