Dag 50

Een mijlpaal..de 50ste dag.
Een dag waarop niet veel bijzonders is gebeurd. Ja het is zondag en ik moest werken. Dat is geen probleem. Ik merk wel dat ik steeds de maandag vergeet en dus denk dat het morgen dinsdag is. Margy doet op zo'n dag het huis...we zijn erg geemancipeerd bezig deze maanden! Maar het is even niet anders, in april moet ik thuis weer aan de bak!
Gisterenavond zijn Margy en ik nog even hier vlakbij gaan kijken naar een evenement voor Qatari. Er was al dagen gewerkt aan grote tenten met Perzische tapijten en sjieke stoelen, verlichting, de hele rataplan.
We hoorden allerlei geluid en zijn er toen naar toe gelopen, achter onze compound. Dat was nog een hele klus, wat op lopen zijn ze hier niet echt toegerust. Je moet heel goed kijken waar je loopt: stoepen houden spontaan op, putten zitten op een onmogelijke plek en de bomen rond onze compound groeien volledig over het enige trottoir dat er een beetje uit ziet, Als je op de weg gaat lopen heb je kans dat je omver gereden wordt. De weg waar we langs moesten, is 4 baans en je mag er 80 rijden. Dat is gewoon hier in een woonwijk. Toen we er waren was het blijkbaar pauze, we hebben alleen heel veel Qatari gezien, alleen mannen. Er was een videoscherm waarop een belangrijke gast/hoofdpersoon? in beeld was. Daarvoor hebben we ons leven gewaagd! Er stond wel een groot bord met in het Arabisch de aankondiging wat er te doen was (denken we) maar we kunnen nog steeds geen Arabisch lezen. Als ik hier jaren zou wonen zou ik dat wel een beetje willen kunnen, maar voor die paar maanden niet.
Het was in ieder geval een eenmalige happening, want vanmiddag waren ze alles al weer aan het afbreken. We zullen het nooit weten....