Dag 33

Net terug van Wathnam Mall om Panadol te halen: nu zitten we samen in de lappenmand. Ik met een erg vol hoofd en Margy heeft het dan weer warm en dan weer koud. Ga je hier 2 1/2 maand zitten om de winter te ontlopen, krijg je dit.... Moesten trouwens ook onze pre-paid internetkaart optoppen, want anders zitten we zonder internet en dat willen we niet. We hebben deze week een poging gedaan om een tv-aansluiting te krijgen, maar die zit niet bij de huur in: wel 2 tv-toestellen en 3 schotels op het dak...
Vandaag zou ik belangrijk nieuws over school melden, maar helaas...de ouders zijn nog niet ingelicht. Nu lezen die deze blog niet , maar nieuws reist snel, dus ik doe het toch maar niet. In ieder geval is er een positief besluit genomen, the bullet is through the church om met Louis van Gaal te spreken, maar jullie zullen toch nog tot zondagavond moeten wachten....
Het heeft in ieder geval niets met ons te maken, wij zijn op de helft van ons verblijf dit weekend en de vertrekdatum staat nog steeds vast. Het zal waarschijnlijk wel zo zijn dat ik nog weer naar Qatar terugga voor enkele dagen en waarschijnlijk na de zomervakantie ook.
Net in het winkelcentrum zagen we een kleine Qatari (jaar of 8, traditioneel gekleed) twee bedienden van een winkel sommeren om de gekochte artikelen naar de auto te brengen. Moeder stond nog af te rekenen. De arrogantie waarmee hij dat deed was stuitend. Die moet nog veel leren in zijn leven, als dat al lukt. Ik had hem het liefst een draai om zijn oren gegeven, maar ja, als het er een van een belangrijke familie heb je een groot probleem. We hadden er een op school die vanwege slecht gedrag van school werd verwijderd (de juf had gezegd: hij er uit of ik er uit). Na 2 dagen was hij terug: opdracht van het Ministerie, want familie van de Sheik. Dan is 1 telefoontje genoeg. De juf is overigens toch maar gebleven.
Wij gaan ziek en zielig op de bank zitten en naar de Wereld draait door kijken!